Opeens is het daar
Het besef
Het is niet van haar
Heel even stokt haar adem
Ze heeft het opgepikt
En zich eigen gemaakt
Jaren geleden al
Het leek van haar
Maar het voelde zo zwaar
Het verwart haar
Het dringt langzaam door
Ze heeft altijd gedacht
Dat de angst van haar was
Maar ze wou het niet
Oh jee, wat een prachtig inzicht
Het is echt zo
Het is niet van haar
Ogen die oplichten
Een lijf die ontspant
Ze wil anders zijn
Mag ik anders zijn?
Anders zoals mij?
En niet zoals wij?
Hoe bevrijdend zou dat zijn?
Voor nu?
Voor later?
Oh ja, dat voelt licht
Recente reacties